Sofia (de Orante)- 2004
B 75cm - H 75cm
De Orante is een in de Oudchristelijke kunst vaak voorkomende, meestal vrouwelijke figuur, in staande houding, met uitgestrekte armen/handen en hemelwaarts gekeerde palmen. In de catacomben-kunst te Rome vindt men de Orante ca. 200x terug. Ze stellen de ziel van de overledene voor of zijn een personificatie van de biddende kerk. Sedert de 3e eeuw worden de Orante's dikwijls voorgesteld in een decor van bloemen, bomen, enz.,
In dit heel typische werk van Simone draagt de Orante twee grote symbolen op haar hart: het ei en de sleutel. Het ei is het symbool van vruchtbaarheid, ook al bij de Kelten en de Germanen; dit is het emotionele weten. De sleutel staat voor rationeel weten, iets wat we moeten verwerven. Samen vormen ze wijsheid/sofia.
De vrouw in het blauw, kan ook naar Maria verwijzen. Hier wordt zij voorgesteld in een cirkel, gemaakt door de slang die in haar staart bijt: de ouroboros, teken van eeuwig leven.
In de hoeken zijn de elementen weergegeven: de vlam = het vuur, de vogel = de lucht, de vis = het water en het bloempje = symbool van de aarde.
Het alziende oog van God komt tweemaal voor: in het hoofd van de slang en in het oog van de sleutel.
De open handen doen denken aan vleugels (vaak wordt de wijsheid voorgesteld door een witte duif). De open handen kunnen zowel liefde, kennis en genezing geven maar ook registreren of bestuderen.