Tranen om een dode vogel - 1979
Afmetingen 100 x 80 cm
Simone was zo aangedaan door de grote milieuramp met de olietanker Amoco Cadiz op 16 maart 1978 in Bretagne, dat ze er een prachtig wandtapijt rond maakte. De Libanese reuzentanker liep er aan de grond, vijf kilometer voor de kust. De olietanker was eigendom van het Amerikaanse Amoco. Het schip was op weg naar Le Havre in Frankrijk, toen het in stormweer terechtkwam. Een technisch probleem maakte het schip onbestuurbaar, waarna het in de richting van de Franse kust dreef en op een rots liep. Als gevolg hiervan brak het schip in twee en stroomde er 200.000 ton ruwe olie in zee, waarbij het Kanaal ernstig werd vervuild, én het Bretoense strand over een lengte van ruim 300 kilometer grote schade opliep. Het werd een van de grootste milieurampen in de geschiedenis. De oesterkwekerijen van de streek werden verwoest, er kwamen ontelbare zwemvogels om. Het opruimen van de oliesmurrie duurde meer dan een jaar. Vandaar Simone haar 'Tranen voor een dode vogel' als symbool voor de ontelbare vermoorde zeedieren/vogels.
Hier zijn 28 tranen geborduurd. Verdriet
heeft veel geduld. En geduld heeft tijd
om zich mooi te maken en om verdrietig
te zijn en te wachten. Nu? Nee, nog niet.
Herman De Coninck