Het wegen van het hart - 2010
Het wegen van het hart was in de Egyptische mythologie de benaming van de ceremonie die een overledene direct na zijn overlijden moest ondergaan in de Hal van de Twee Waarheden.
In het midden van de hal stond een grote weegschaal. Aan de ene kant van de weegschaal lag de Veer van de Waarheid. Aan de andere kant moest de dode zijn hart neerleggen. Anubis, de God van de doden, zat bij de weegschaal.
Thoth, de god van de wijsheid, schreef de uitkomst van de test op en Osiris, de god van de onderwereld en de vruchtbaarheid, overzag het geheel.
Als het hart even licht was als de veer, mocht de dode door naar de poorten van Yaru, het hiernamaals. Als het hart zwaarder was, sloeg de weegschaal door en kon het monster Ammit bij het hart en at zij het op. Een ander monster at het huis van de ziel op en de ziel moest eeuwig over de aarde zwerven.
Afmetingen : 100x52 cm
Simone’s woorden bij ‘Het wegen van het hart’:
Het wegen van het Hart is een soort kernpunt in elke religie. Reeds 7000 jaar geleden was dit het symbool bij de Egyptenaren of je al dan niet goed geleefd hebt.
De weegschaal weegt af wat ik goed en wat ik slecht gedaan heb in het leven.
In feite was dit het begin van de 10 geboden. Het hart wordt gewogen tegenover de pluim van de Godin Mahad, soort mededogen en rechtvaardigheid tegelijk.
Links op de weegschaal staat de urne met het hart en als je goed geleefd hebt dan is je hart zo doorschijnend dat de zon er dwars doorheen kan schijnen. Indien je niet goed geleefd hebt, kan je het nog goed maken in één van je volgende levens.
Rechts op de weegschaal ligt de veer van Godin Ma'ad.
Links boven stelt de hand van de rechter de weegschaal in.
Rechts boven noteert de hand van Thoth de uitkomst.
Simone naaide op de zijkant in hiëroglief de tekst “Ik neem u op in mijn tempel”, een grafschrift uit de tombe van Farao Menhepper uit de 19° dynastie; ze naaide bovenaan in één van de cirkels een koppel voor wie het wandtapijt gemaakt werd.